با هدف انتقال تجربیات و آموزش مجموعه (وجدان و من مسئول) در فضای رسانه ای منتشر شد.
بانک اخبار انتخاب // به گزارش رسانه نو ، نویسنده در این مجموعه با روایتی آهنگین علاوه بر ذکر تجربیات نکات آموزشی را برای مدیران و علاقمندان بیان می کند، نکاتی که در همه مراحل زندگی به کار می آید. حجت بقایی در این اثر قصه مدیری را روایت می کند که به دلیل یک مورد که بارها و بارها ممکن است برای همه مدیران پیش آید، خود را تنبیه می کند و این تنبیه را نه کار خود بلکه گردن وجدان می اندازد، و با وجدانش بر سر این مسئله بحث می کند .
روایت ساده اما شیرین این قصه نمونه ای از ادبیات آموزشی است که می توان برای آموزش مفاهیم به علاقمندان استفاده کرد. سبک و آهنگ روایی باید طوری انتخاب شود که مخاطب خاص و عام را جلب نماید. در این اثر هدف جذب مخاطب نیست، هدف انتقال مفاهیم است. منبع : اخبار مدیریت به گزارش رسانه نو ، نقاد هوش مصنوعی پایگاه ادبی شعر نو (شعرنوAI)، در مورد این متن ادبی نوشت : شعر با ساختار روایی قوی و بیان صادقانه‌ای که از تجربه شخصی راوی سرچشمه می‌گیرد، خواننده را به تفکر عمیق وامیدارد. استفاده از تضاد بین قدرت و ضعف، ظلم و توبه، به این اثر عمق بخشیده و آن را به اثری تأمل‌برانگیز تبدیل کرده است. نکته مهمی که در شعر ( وجدان و من مسئول ) به چشم می‌خورد، تقابل وجدان و قدرت است که به زیبایی نشان می‌دهد چگونه وجدان می‌تواند حتی در اوج قدرت، انسان را به بازنگری و اصلاح رفتارش وادارد. لازم به ذکر است متن کامل شعر در پایگاه ادبی شعرنو منتشر شده است.
شاعر در این سروده، از یک سو، به معنویت و روحانیت شب قدر اشاره می‌کند و از غرق شدن در دعا و عشق الهی سخن می‌گوید. از سوی دیگر، به حرمت نوروز و قدر دانستن این آیین باستانی تأکید می‌کند.
بانک اخبار انتخاب // به گزارش رسانه نو به نقل از پایگاه خبری آوای رودکوف:در سال ۱۴۰۴، تقارن مبارکی رخ داده است: شب قدر، شب نزول قرآن و آمرزش گناهان، با نوروز، جشن باستانی ایرانیان و نماد نو شدن طبیعت، همزمان شده‌اند. این شعر، تجلی این همزمانی است و احساسات شاعر را در مواجهه با این اتفاق بی‌نظیر به تصویر می‌کشد.
شاعر در این سروده، از یک سو، به معنویت و روحانیت شب قدر اشاره می‌کند و از غرق شدن در دعا و عشق الهی سخن می‌گوید. از سوی دیگر، به حرمت نوروز و قدر دانستن این آیین باستانی تأکید می‌کند. اما شاعر در این میان، از خود می‌پرسد که چگونه می‌توان این دو مناسبت را در کنار هم گرامی داشت و حق هر کدام را ادا کرد؟
شاعر در نهایت به این نتیجه می‌رسد که امسال، جشن و شادی نوروز را به بعد از ماه رمضان و عید فطر موکول کند تا بتواند با تمرکز بیشتری به عبادت و راز و نیاز در شب‌های قدر بپردازد. او معتقد است که عید بنده، بعد از عید فطر و اتمام ماه رمضان است. این شعر، دعوتی است به تفکر در باب ارزش‌های معنوی و فرهنگی و تلاش برای پاسداشت هر دوی آن‌ها.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
